annedir
kadındır
hayatın asıl anlamıdır
baş öğretmedir
ve toplumun mimarıdır
ve cennetin kendisine sunulandır.
anne-kadın-öğretmen-yapı ustası-mimarı-müteahiti
toplumu inşaa edenler yaptıkları işlerde hata ederler veya savsaklarlarsa o işler yıkılmaya adaydır. ve kullanıcıları her daim onu yapanlara lannet ederler en azından sitem ederler ve çoğunluklada hakaret ederler
kötü yapı kullanılarak yapılan bir inşaatın muteahhiti her zaman anılır. kötü tasarımların sahibi bir mimar da her zaman anılır.
okulda saatlerce çocuğunuzla başbaşa kalan öğretmen
çocuk başarısız oldukça ve ilim yerine başka şeyler öğrendikçe
tüm veliler tarafından yerilir ve kınanır.
öğretmenler se asıl suçlunun veli olduğunu öne sürerler
gerçek ise suçlu işin ehli olmayan öğrtmenlerdir. neden egelince
bir çocuk en az 6 saat okulda vaktini geçirirken eve döndüğünde de bitmek tükenmek bilmeyen ödevler nedeniyle aileden tecrit edilmektedir. ve bu bir türlü alınamayan eğitim savaşında
hayatın çoğunu çocuklarla geçiren öğretmenler kişiliksiz, kompleks, giyime düşkün, telefonu kapatmasını bilmeyen, gözlerini Wapsaptan ayıramayan, dersleri kitaptan ibaret sayan, sözleri ile vaadleri ile davranışları birbirine uymayan, çocukların kafalarında oluşan sorulara ve sorunlara çare olamayan varlıklar olduğu zaman evde anne baba ne yaparsa yapsın toplum eğitimi başlamadan bitmiş demektir.
mesela: sokakta bir öğrenciyi durdurun ve ona bir cümle verin ve deyin ki; öznesi, yüklemi, tümleci nedir? zarfı nedir?
haftalık 3 5 saat türkçe dersi alan bir öğrencinin cevabı karşısında donar kalırsınız.
din kültürü ile ilgili basit sorulara da
matamatiksel coğrafi v.s gib derslerde de aynı sorunu yaşarsınız.
ve ingilizce dersi alan çocuklara sorun bakalım saatlerce ingilizce derslerinin sonucunda ne konuşabiliyorlar?
evet bu demek değildir ki
tüm suçlular öğretmenleridir.
öğretmenler sadece çocuklarımızın hayatının dörtte birini yada üçte birinin mahvolmasında en büyük etkendir.(buna meslek öğretmenleri de dahildir)
Ya anne babalar
çocuğun doğumundan itibaren neyi ne kadar anladılar ve yapmaya başladılar.
neyi ne kadar adadılar ve ne kadar adandılar?
çocukların derslerinden davranışlarından ahlakından kendilerini ne kadar sorumlu hissettiler ve takip ettiler?
hayat yolunda çocuğunun elinden ne kadar tuttular ve sıkıntılar karşısında sabretmeyi ne kadar öğrettiler.

şöyle sokağa bir çıkın ve bakın
okullarda hastanelerde v.s yanında kızı ile olan annelere bir bakın
kendi görüntüsü ile kızı arasında ölümüne fark var
kızın şu an ki hali, annenin ruhsal halini ve hayalini ve iç dünysının nasıl mahvolmuş olduğunu ve et gezdiren bir makine kadar ruhsuz ve şuursuz olduğunu görürsünüz.
açıklar açıkta kızı da kendi de ya kapalılar kızı kim kendi kim?
bir rol biçilmiş ve o rolu tüm açıklar ve kapalılar aynı anda oynuyorlar. hiç biri ötekinden farklı değil. ve hiç biri de bunun şuurunda değil.

evet gelim sadede
annen giderse her şeyin gider
imanın inancın kimliğin dilin dinin gider
derslerin, başarın,dimdik duruşun gider
ahlakın adabın davranşın gider
annen giderse bebekliğin, gençliğin yetişkinliğin gider
annen giderse evliliğin gelinliğin eşliğin gider
yani cennetin gider....ve gider...
anne
anne giderse bir ümmet gider
bir nesil gider
anne giderse
zalimler gelir, cehalet gelir, zulum gelir,
anne giderse
yalnızlık gelir, mahrumiyet gelir, cehalet gelir,
anne giderse
akrabılık gider, kardeşlik gider, annelik gider,
eşlik gider komşuluk gider, arkadaşlık gider

anne giderse
dimdik duruş gider, kıyam gider, sebat gider,
anne giderse
dayanma gücün gider.
bu yüzden arapçada anne ile ümmeti aynı kelimeden türemiştir
anne varsa ümmet var
anne varsa birlik baraberlik var...

Anne olmayı anlamak ümidi ile
tüm anneliğe talip annelere
adanmış anne olmanızı Allah nasip etsin duası ile
selamun aleykum
AYŞE KOÇAK
********************************************

yaşarken kıymetleri bilinmeyen kişiler vardır
bunlardan bir anne
diğeri baba
ötekisi ise
evlattır
hangisi olursa olsun
kaybedilince hayat zehir zıkkım olur
ama
en acısı
itip kaktığın
ve baş belası olarak gördüğün
sevgini sakıdığın
bir dönüp te öpmediğin
sana rağmen yetim büyüyen
ve öyle mahrumiyet içinde
öyle mahzun
öyle çaresiz
bıraktığın çocuğundur.
saniyelerin ondan sonra
acıyla geçer
pişmanlıkla geçer
üzüntüyle geçer
her fotoğrafı yakarda geçer