|
Gel Fatoşcuk koşalım!..
Rabb’imizi analım!..
Doksan dokuz ismini,
Beraberce sayalım!..
Kim bilmezse Rabbini,
Bilmez o kendini...
Hakkı ancak biliriz...
Bilsek Hakkın ismini
İsimleri bilirsek ,
Manasını sezersek,
Rab’bi bilmiş oluruz;
Kesinlikle mü’minsek..
Anlamıyla birlikte,
Söyleyelim gezip de,
İmanın ilk şartını,
Anlayalım; bilip de.
Rabbin has ismi: Allah!..
Vardır,birdir, tek ilah!.
İsimleri Mevla’nın;
O’nda bulur tek izah..
Varlığının önü yok..
Yokken var olmuşluk yok...
Vardı Allah, sonsuz var...
O’ndan evvel varlık yok...
Sonu olmaz sonsuz O!..
Nihayetsiz varlık O!..
Varlığının sonu yok!..
Bitmez, ölmez, hep var O!..
Ortağı yok, eşi yok!..
Benzeri yok, misli yok!..
Herşey O’na muhtaçtır..
Birdir Allah, şüphe yok..
Yaratılmış şeylere,
Göklere ve yerlere,
Benzemeyen bir tek O;
İnsanlara, cinlere...
Varlığıdır; kendinden..
Diridir O ezelden
Bilir,görür,işitir,
Haberdardır herşeyden...
İstediği herşeyi,
Rabbim o şeyi...
Mecbur değil yapmaz O;
İstemezse bir şeyi...
Her şeye güç yetiren,
“OL!” dedi mi olduran,
Yalnız O’dur; her işi,
Başlatan ve bitiren...
Düşünmeye, zaman’a,
Yardımcıya, mekan’a,
İhtiyacı yok O’nun,
Bir şey için; imkana..
O’dur. Yokken var eden,
Kelam ile söyleyen,
Yarattığı şeylere;
Emir-yasak bildiren...
Zaruridir varlığı...
Düşünülmez yokluğu...
Hakiki bir mevcut O,
Gerçektir var olduğu...
Ne cin’e, ne insana,
Ne evren, ne zaman’a,
Muhtaç değil varlığı;
Kendisinden yabana...
Bir maddenin; oluşu,
Sonrada yok oluşu,
Allah’tandır kardeşim;
Yaratılıp, ölüşü...
Verir RAHMAN ni’meti,
Yaratığa rahmeti,
Arzda iyi kötüye
Lutfeder her serveti.
İnananlar doğruca,
Kulluk eden güzelce,
Erer sonsuz ni’mete
Sevilirler RAHİM’ce
O’nun bütün kainat,
Hakimiyet, saltanat...
MELİK mutlak hükümdar...
O’ndan hüküm ve hayat
O her şeyin haliki
İradenin maliki.
Kainat ve mahluka;
Tek tasarruf sahibi...
Uzak bütün hatadan,
Ayrıdır her gafletten,
KUDDUS temiz, eksiksiz
O’nda eser yok aczden
Noksan, ayıp bulunmaz...
Belaya hiç uğramaz...
Yok olmaz hiç; SELAM’dır...
Afat O’na yaklaşmaz...
Değişiklik, bozukluk,
Bilgisinde gevşeklik,
Olmaz asla Allah’ta;
Kudretinde kesiklik.
Mülkü çıkmaz elinden.
Kul’a kurtuluş o’ndan.
Kalacak tek salim O..
Selam eden cennetten
Sığınırsa bir insan;
Verir ona Rabb aman
Korur, sonra ki, MÜ’MİN;
Mesut olur müslüman
Puslu gönül açılır...
Neşe bulup saçılır...
MÜ’MİN iman verirse,
Her pislikten kaçılır...
Korur, görüp, gözetir...
Menziline iletir...
Hakkedene sevabı,
MUHEYMİN’ dir tam verir
Aziz Allah izzetli..
Galiptir O, kuvvetli...
Mağlup asla edilmez,
Muradında heybetli..
Kırılanı onaran,
Eksikleri tamamlayan,
CEBBAR’a el açalım;
Perişanı kurtaran...
Kainatta her şeye,
Büyük küçük nesneye
CEBBAR mutlak yaptırır;
Dileğini “OL”diye...
Her olayda, her şeyde,
Kainatta, her yerde,
MÜTEKEBBİR gösterir;
Büyüklüğünü orada...
Varlıkların oluşu,
Varlık boyu gidişi,
Tayin tesbit edilir;
HALIK’ca halka oluşu...
Herbir şeyin azası,
Anasırı, cihazı,
Yaratılır pek uygun;
BARİ’ ce her şeması.
Varlıkların cismini,
Faydasını, ismini,
BARİ uygun yaratmış;
Evrene her işini...
Verir şekil, özellik,
Ayrı, ayrı incelik...
MUSAVVİR’dir yaratan
Şey’ de farklı güzellik
Günahkarı affeder.
Kula mağfiret eder
ĞAFFAR mağfiret edenin
Günahını hep örter
Küfre, şirke gireni,
Zulüm, isyan edeni,
Kahreden tek KAHHAR’dır;
Tağuta baş eğeni
Gökler,yerler,hayvanlar,
Padişahlar, sultanlar,
Dayanamaz kahrına;
KAHHAR’ ın; tüm varlıklar...
Çeşit,çeşit ni’metler,
Karşılıksız servetler,
Bağış yapar daima;
VEHHAB kul’a hacetler...
Hastalara şifayı,
Cahillere yazmayı,
Bağışlayan VEHHAB’dır;
Muhtaça her devayı...
REZZAK sunar içecek
Türlü,türlü yiyecek.
Kullanacak eşyalar,
Değerlice giyecek...
Fayda veren çok şeyler,
Çocuk, eş ve kardeşler,
REZZAK verir bilgiyi,
Ve vücuda kuvvetler...
Tabiatın ilmini,
Eşyaların kühnünü,
Öğretir O REZZAK
Her şeyin fennini.
Yalnız değil mal ve mülk.
Asıl Kur’an büyük rızk!..
REZZAK ihsan etmiştir,
Düşün bunu kardeş ilk!..
Kapalı her kapıyı,
Kalpten kiri, sancıyı,
Açar FETTAH şüphesiz;
Fikirlerden ağrıyı...
Kolay eder zorları,
Açar müşkül yolları,
Bağlayamaz hiç kimse
FETTAH açsa bağları
Gönlü,aklı: İmana,
Düşünceyi: irfana,
Ancak FETTAH’ tır açan;
Her ni’meti insana
Görmez asla rahmeti.
Bulmaz hiçbir serveti
Fettah kapı açmazsa;
Duymaz kimse ni’meti.
Olmuş bütün işleri...
Tüm olacak şeyleri...
ALİM bilir çok iyi;
Açıkları, gizleri...
Örtülemez olaylar..
Saklanamaz varlıklar...
Gizlenemez ALİM’ den;
Kalpten geçen duygular...
İnsan bilir: dünyayı,
Yıldızları semayı,
Verdiğince ALİM’in;
Bilgi,görgü, temayı...
Fakir eder, zenginken,
Derde sokar zekliyken,
KABID sıkar daraltır;
Gönül ferah şad iken...
Mal-mülk verir miskine...
Neşe sunar üzgüne...
BASIT için kolaydır;
Lutuf etmek düşküne...
Ağlatan ve güldüren,
Hüzün ve refah veren,
KABIT_BASIT’tır yalnız;
Fakir ve zengin eden...
Şan-şerefim var deme!..
Rütbene hiç güvenme!..
Yukarıdan aşağı;
HAFID iter, küfretme!..
Tanımazsan HAFID’ı,
Beğenmezsen ümmeti,
Rüsvay olun alçalıp,;
Yaşamazsan tevhidi...
Büyüklenip durursan,
Hak-hukuka bakmazsan,
HAFID seni düşürür;
Şeriata uymazsan!..
Yukarıya kaldıran,
Yükseklere vardıran,
RAFİ’ dir şan-şerefe;
İslamlığa daldıran...
Alçaltır ve yükseltir,
Düşürür ve yüceltir,
HAFİD-RAFİ’dir yalnız;
Küçültür ve büyültür...
Yapar kulu şerefli,
Haysiyetli vakarlı,
MUİZZ izzet vererek;
Her an eder kuvvetli..
Doğru olur bir insan,
Bulunur onda irfan,
MUİZZ izzet verirse;
Söyleyemez hiç yalan...
Mala,mülke, kişiye,
Ne er, ne de dişiye,
MUİZZ izzet verince;
Tapınmaz kul RABB diye...
Ancak MÜZİLL hor eder
Hakir ve zelil eder,
İnsan asi olursa;
Zillete O iter..
Zelillere izzeti,
İzzetliye zilleti,
MUİZZ-MÜZİLL vererek;
Ters çevirir devleti...
Yürekteki sözleri,
Karıncadan sesleri,
Aynı anda işitir;
SEMİ’ tüm nefesleri...
Seslerin her türlüsü,
Diğerinden birisi,
SEMİ’ ce ayrı,ayrı;
Tüm duyular hepisi...
Kainatta her şeyi,
Açığı ve gizliyi,
Zerre-yıldız ne varsa,
Görür BASİR en iyi...
Olmuş-olacak olay,
Görünür O’nca kolay...
Saklanamaz BASİR’den;
Hiçbir şey ve hiçbir sa’y...
Herbir şeyin,olayın,
Zorların ve kolayın,
Hakem verir hükmünü;
Sulhun, harbin, her sa’yın
Kimse asla bozamaz,
Ve de mani olamaz,
Hükmünü O HAKEM’in;
Biraz geri alamaz...
Yürütecek hükmünü,
Yüceltecek dinini,
Ayıracak O HAKEM;
Kafiri ve mü’mini...
Ceza verip kafire,
Lutuf edip mü’mine,
Bir gün olur getirir;
HAKEM hakkı yerine...
Hiçbir olay, hiçbir şey,
Büyük-küçük tek bir şey,
Hakem hüküm vermezse;
Olmaz asla çok- az şey...
Hükümdarlar, Hakimler
Padişahlar, Reisler,
Hakem hüküm verirse;
İş yaparlar ,Valiler...
Adalette eşsizdir...
Her işinde adildir...
Herkese ADL, hakkını;
Dağıtmakta bir tektir...
Zorbayı, zulm edeni,
Zalimlere gideni,
Sevmez asla adil ADL;
Onları da seveni...
İnsanda var eksiklik,
Hata, korku, acizlik
İşte bundan dolayı;
Yok kulda tam adillik
Yalnız ADL’dır tam adil...
Hiçbir işi boş değil...
Koymuş yerli yerinde,
Düşünürsen sen akil...
Bütün varlık hakkında,
Kainatta, insanda,
ADL ne uygun görmüşse;
Tam adildir bunlarda...
En ince her neyse,
Bunun da özü neyse,
Bilir LATİF hepsini,
Onların aslı neyse..
Ruhun, aklın aslını,
İlmin,nurun vasfını,
Ancak bilen LATİF’dir;
Rüyaların aksini...
Gözün görme işlemi,
Hatırada eylemi,
Yaratılır LATİF’ ce
Karışmadan bir demi...
Akıl almaz ne varsa,
Tahmin olmaz ne olsa,
Yapar LATİF her şeyi;
Hayale de sığmasa...
İnce hassas yönlerden,
Sezilmeyen yerlerden,
Kullarına O LATİF;
Fayda verir işlerden...
Bebeklere emmeyi,
Hayvanlara sezmeyi,
İlham eden LATİF’tir;
Bitkilere meyveyi...
İnci yapar sedefte
Balı gizler böcekte
O öyle bir LATİF ki;
İman saklar gönülde...
Elem çıkar hoşluktan...
Neşe doğar zorluktan...
Tek getiren LATİF’dir;
Şan-şerefe, horluktan...
Her şeyin, iç yüzünden,
Saklı-gizli yerinden,
Haberdardır O HABİR,
Varlıkların sırrından...
Zerrelerin oluşu,
Yıldızların doğuşu,
HABİR’ce hep bilinir
Ruhun gizi, konuşu...
Bilir HABİR; ne varsa...
Kula meçhul da olsa...
Meleklere çok uzak,
Bir ekvanda bulunsa...
Yalan, dolan, hileye,
Hacet için Veliye,
HABİR bilmez sanarak
Başvurulmaz; gayriye..
Günahlara batana,
Suçtan suça dolana,
HALİM mühlet vererek;
Ceza vermez sapana...
Kullar tövbe ederse,
Günahtan vaz geçerse,
HALİM; onu affeder;
Doğruluğa dönerse...
Suçluya hoş davranır.
Günahkara O acır
Dönsün diye bu halden;
HALİM bir müddet tanır
Bütün varlık içinde,
Akla sığmaz biçimde,
En hakiki büyüklük,
Azim’indir, işinde...
Yaratıklar hep muhtaç...
Muhtaç duyar ihtiyaç...
İhtiyaçta olanlar,
Büyük değil, olur aç!..
Büyüklüğü eksiksiz...
Azameti kesiksiz...
Mutlak-kamil tek ulu;
Yalnız AZİM bil şeksiz...
( devamı esmaul hüsna 2'de)
|
